Sporty rzutne – najczęstsze kontuzje
Trenowanie sportów rzutnych, np. rzutu oszczepem, wymaga dobrej stabilizacji obręczy barkowej. Potrzebna jest odpowiednia stabilizacja łopatki oraz prawidłowe ustawienie głowy kości ramiennej w panewce łopatki. Główną rolę w stabilizacji łopatki i kości ramiennej odgrywają mięśnie obręczy barkowej. Bardzo ważne jest odpowiednie przygotowanie motoryczne do uprawiania sportów rzutnych, w czym może pomóc fizjoterapeuta sportowy. W razie wystąpienia przeciążenia i bólu barku należy zgłosić się do ortopedy, który zbada staw i mięśnie oraz wykona USG barku.
Przyczyny urazów barku
Osoby trenujące sporty rzutne wykonują obszerne ruchy kończyną górną. Dynamika tych ruchów jest bardzo wysoka, a jednocześnie potrzebna jest odpowiednia siła, by rzucany przedmiot poszybował na jak największą odległość. Szczególnie niebezpieczną pozycją dla barku jest skrajna rotacja zewnętrzna połączona z uniesieniem ramienia ponad głowę (faza przygotowania do wyrzutu). Jeśli mięśnie nie pracują w tej fazie w sposób prawidłowy, dochodzi do ich uszkodzeń i dalszej dysfunkcji. Upośledzenie pracy mięśni przenosi obciążenia na staw ramienny, przyspieszając procesy zwyrodnieniowe i wywołując ból barku.
Rodzaje kontuzji barku
Najbardziej narażone na kontuzje są ścięgna mięśni należących do tzw. stożka rotatorów oraz obrąbek panewki stawu ramiennego. Uszkodzenia stożka rotatorów uniemożliwiają zachowanie czynnej stabilizacji głowy kości ramiennej. Najczęściej dochodzi do uszkodzenia ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego, które zostaje przyparte w zbyt wąskiej przestrzeni podbarkowej. Zerwanie stożka rotatorów u sportowców powinno być leczone operacyjnie.
Sumowanie się mikrouszkodzeń w obrębie obrąbka panewki może skutkować przewlekłymi dolegliwościami bólowymi barku i uczuciem niestabilności ramienia. Jednocześnie podwyższeniu ulega ryzyko zwichnięcia barku. Każde zwichnięcie barku predysponuje do kolejnych podwichnięć lub zwichnięć, prowadząc do nawykowej niestabilności barku i progresji uszkodzeń obrąbka. Niestabilność mechaniczną stawu ramiennego leczy się operacyjnie.
