Zespół bolesnego barku – jakie przyczyny

Zespól bolesnego barku nie jest jednym konkretnym schorzeniem. Bolesny bark obejmuje wiele zbliżonych do siebie objawów, które mogą pochodzić z kilku różnych struktur obręczy barkowej.

Precyzyjne rozpoznanie lekarskie powinno określać przyczynę dolegliwości, tj. definiować strukturę, w obrębie której występuje dana patologia.

U kogo występuje problem bolesnego barku?

Bóle barku rozpoznaje się najczęściej u osób powyżej 40 roku życia, które wykonują prace powyżej poziomu ramion. Drugą grupą ryzyka są sportowcy angażujący obręczą barkową – tj. tenisiści, siatkarze, osoby uprawiające crossfit i dyscypliny rzutne.

Jakie są przyczyny bólu barku?

Ból może wynikać z ostrego urazu lub zmian przeciążeniowych kumulujących się w czasie. Do przyczyn urazowych zalicza się:

– naderwanie lub zerwanie mięśnia – najczęściej ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego lub bliższego przyczepu ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia,

– uszkodzenie obrąbka stawu ramiennego, najczęściej wskutek zwichnięcia głowy kości ramiennej,

– złamanie bliższej nasady kości ramiennej,

– podwichnięcie w stawie barkowo-obojczykowym,

– złamanie obojczyka.

 

Do przyczyn bólu barku na tle przeciążeniowym lub przewlekłym zalicza się:

– zmiany zwyrodnieniowe stawu ramiennego i/lub barkowo-obojczykowego,

– tendinopatie czyli choroby ścięgien mięśni (najczęściej ścięgien stożka rotatorów),

– niestabilność stawu ramiennego,

– zapalenie kaletki podbarkowej,

– zmiany zapalne spowodowane chorobami układowymi,

– bark zamrożony z ograniczeniem ruchomości.

 

Różnicowanie bólu barku z innymi nieprawidłowościami

Jeśli odczuwasz ból barku, powinieneś także pamiętać o tym, że ból w tej okolicy może nie mieć pierwotnego źródła w strukturach obręczy barkowej. Tzw. ból rzutowany może być zlokalizowany w okolicy barku, ale wynikać z choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa szyjnego. Ucisk korzenia nerwowego wywołuje wtedy objawy promieniowana do kończyny górnej. Cechą szczególną dla tego rodzaju patologii jest zmienność objawów zależna od ustawienia głowy i szyjnego odcinka kręgosłupa. W zaawansowanych przypadkach ciężkie postaci „dyskopatii” szyjnej mogą generować stały ból.

Diagnostyka bólu barku – jakie badania

Przewlekłe bóle barku nieustępujące po próbie rehabilitacji oraz ostre urazy barku zawsze wymagają konsultacji ortopedycznej. Lekarz wykona szereg testów sprawdzających stan poszczególnych struktur wchodzących w skład obręczy barkowej. Ważne w ocenie są także badania obrazowe:

• Zdjęcie RTG barku w minimum dwóch projekcjach – pomaga ocenić stan kości i wykluczyć złamania,
• Badanie USG barku (dynamiczne) – ocena tkanek miękkich, ścięgien i aparatu torebkowo-więzadłowego podczas ruchu ramieniem,
• Rezonans magnetyczny barku – ocena obrąbka i chrząstki stawu ramiennego,
• Artrografia rezonansu magnetycznego – najbardziej dokładna ocena obrąbka i chrząstki stawu ramiennego,
• Tomografia komputerowa – potrzebna w diagnostyce i planowaniu leczenia operacyjnego złożonych urazów obręczy barkowej (głównie złamań) i ciężkich urazów stawu.

Jak wygląda leczenie zespołu bolesnego barku?

Wybór metody leczenia zależy od przyczyny bólu zdiagnozowanej podczas wizyty lekarskiej. Ostre urazy barku u osób uprawiających sport powinny być leczone operacyjnie. Pozwala to dokonać precyzyjnej naprawy uszkodzeń, dzięki czemu sportowiec ma szansę w pełni powrócić do uprawianej dyscypliny i pełnych obciążeń treningowych. Leczenie zachowawcze urazów barku częściej stosuje się u osób starszych i prowadzących siedzący tryb życia. Wszystko zależy jednak od rodzaju kontuzji, rozległości urazu, indywidualnych uwarunkowań anatomicznych pacjenta.

Leczenie operacyjne urazów barku

Do najczęściej wykonywanych zabiegów operacyjnych należą:

– szycie zerwanego stożka rotatorów,

– zaopatrzenie uszkodzeń obrąbka panewki stawu ramiennego,

– naprawa zerwanego bliższego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia,

– artroskopowe oczyszczanie ścięgien stożka rotatorów,

– plastyka wyrostka barkowego łopatki (leczenie zespołu ciasnoty podbarkowej),

– synowektomia – wycięcie nadmiaru zmienionej patologicznie błony maziowej,

– wszczepienie endoprotezy stawu ramiennego.

 

Leczenie zachowawcze bólu barku

Leczenie obejmuje rehabilitację, ostrzykiwanie osoczem bogatopłytkowym PRP, a w razie występowania silnego bólu podanie blokady sterydowej do wybranych struktur (np. kaletki podbarkowej).