Kinezyterapia
Kinezyterapia to usprawnianie wykorzystujące ruch jako naturalny środek leczniczy. Głównym założeniem kinezyterapii jest fakt, iż ruch stanowi naturalny bodziec dla przemian zachodzących w organizmie. Są to nie tylko wszelkiego rodzaju przemiany metaboliczne, ale także te, zachodzące w układzie kostno-stawowym, mięśniowym, a nawet nerwowym.
Kinezyterapia jest dziedziną fizjoterapii znajdującą szerokie zastosowanie w leczeniu schorzeń i dysfunkcji związanych z narządem ruchu. Usprawnianie polega na stosowaniu dobranych indywidualnie do potrzeb Pacjenta ćwiczeń ruchowych, których celem jest poprawa stanu funkcjonalnego i zmniejszenie dolegliwości bólowych, a także utrzymanie określonego poziomu sprawności. Zadaniem kinezyterapii jest także przywrócenie właściwej ruchomości stawów, poprawa siły i wytrzymałości mięśni, a co za tym idzie – wydolności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego. Znajduje również szerokie zastosowanie w korekcji wad postawy.
W zależności od wielkości partii ciała objętej leczeniem kinezyterapia dzieli się na miejscową oraz ogólną. Pierwsza ograniczona jest do obszaru występowania dolegliwości, druga obejmuje całe ciało.
Biorąc pod uwagę potrzeby oraz stan funkcjonalny Pacjenta, w ramach kinezyterapii wykorzystuje się m.in.: ćwiczenia czynne, bierne, czynno-bierne, samowspomagane, czynne w odciążeniu, izometryczne, czynne z oporem, synergistyczne, redresyjne i inne.
Kinezyterapia ogólna ma na celu poprawę funkcjonowania całego organizmu, dlatego w jej ramach przeprowadzane są ćwiczenia ogólnokondycyjne.
Najważniejsze wskazania do kinezyterapii:
- różnego rodzaju dysfunkcje narządu ruchu,
- zespoły bólowe kręgosłupa,
- stany po zabiegach rekonstrukcji w obrębie stawów,
- urazy stawów,
- skręcenia,
- uszkodzenia więzadeł,
- wady postawy,
- bóle mięśni i stawów,
- choroby układu nerwowego, oddechowego, sercowo-naczyniowego,
- stany po zabiegach chirurgicznych, urazach, udarach mózgu, zawale serca,
- okres ciąży – jako element przygotowania do porodu.
Najważniejsze przeciwwskazania:
- gorączka,
- ostry stan zapalny mięśni, kości, stawów,
- choroby układu oddechowego i sercowo-naczyniowego w stadium ostrym,
- niewydolność krążeniowo-oddechowa,
- ciężki ogólny stan Pacjenta.