Rwa kulszowa, jak sobie z nią radzić?
Rwa kulszowa to ból promieniujący od lędźwiowo-krzyżowego odcinka kręgosłupa i pośladka, przez tylną powierzchnię uda i podudzie aż do stopy. Ból potęguje się przy najmniejszym ruchu i najbardziej odczuwalny jest w nocy.
Przyczyny i objawy rwy kulszowej
W ostatnim czasie na zespół bólowy, jakim jest rwa kulszowa, skarży się coraz więcej osób. Występuje on po podrażnieniu lub ucisku nerwu kulszowego bądź korzeni nerwów rdzeniowych (L4, L5, S1). Wyróżniamy dwa typy rwy kulszowej:
- niską – występuje po podrażnieniu nerwu obwodowego,
- wysoką – pojawia się na skutek podrażnienia korzenia nerwowego.
Bardzo często przyczyną dolegliwości bólowych jest nieprawidłowa postawa ciała, która upośledza pracę krążka międzykręgowego. Może to doprowadzić do uwypuklenia jądra miażdżystego, a w rezultacie do ucisku na korzenie rdzeniowe wchodzące w skład nerwu kulszowego. Oprócz zaburzeń w postawie ciała rwę kulszową może również wywoływać:
- dyskopatia,
- kręgozmyk,
- zmiany zwyrodnieniowe (osteofity),
- stenoza kanału kręgowego,
- zespół mięśnia gruszkowatego.
Objawy, jakie mogą wskazywać na rwę kulszową, to:
- ból promieniujący od tylnej części uda do pięty,
- zaburzenia czucia,
- parestezje,
- niedowłady i zaniki mięśni,
- wzrost napięcia mięśni przykręgosłupowych,
- zniesienie odruchu skokowego,
- zaburzenia mikcji i defekacji.
Diagnostyka
Proces diagnostyczny rozpoczyna się od wywiadu. Następnie badanie RTG oraz tomografia komputerowa pomoże określić dokładną przyczynę wystąpienia rwy. Dodatkowo fizjoterapeuta lub lekarz może przeprowadzić badanie odruchów, siły mięśniowej, czucia głębokiego oraz powierzchniowego. Pomocne testy kliniczne wskazujące na rwę, to między innymi Objaw Laseque’a oraz dodatni objaw Kerniga.
Proces wprowadzenia rehabilitacji, leczenie rwy kulszowej
Główne założenia rehabilitacji w przypadku rwy kulszowej polegają na rozluźnieniu mięśni grzbietu, a wzmocnieniu mięśni brzucha, podudzia, prostowników biodra i zginacza kolana oraz wypracowanie prawidłowej postawy ciała. Usprawnianie osoby chorującej na tę dolegliwość zależne jest od okresu, w którym chory się znajduję.
- Okres ostry:
- W tym czasie stosowane jest leczenie zachowawcze w postaci leżenia w pozycjach przeciwbólowych oraz zastosowanie leczenia farmakologicznego (środki przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz leki zmniejszające napięcie mięśni).
- Okres podostry:
- wprowadzone zostają zabiegi fizykalne (ciepłolecznictwo, elektroterapia),
- taka osoba może również w tym okresie skorzystać z masażu,
- polecane jest wprowadzenie do procesu rehabilitacji izometrycznych ćwiczeń brzucha.
- Okres przewlekły:
- zabiegi fizykalne i masaż jak w poprzednim okresie,
- do ćwiczeń izometrycznych dochodzą ćwiczenia indywidualne, które mają za zadanie wzmocnić mięśnie kończyn dolnych, jak również terapia manualna oraz mięśniowo-powięziowa,
- alternatywnie wprowadzane są również ćwiczenia w wodzie.
