Czy tenisista powinien uważać tylko na łokcie?
Każdy trening tenisowy to ogromne wyzwanie dla organizmu. Wymaga on od grającego dużej siły, precyzji ruchów oraz wytrzymałości. Dlatego zarówno amatorom, jak i zawodowym graczom nierzadko przytrafiają się kontuzje. Jeżeli planujesz rozpoczęcie treningów lub powrót na kort po urazie, sprawdź, co powinieneś wiedzieć o kontuzjach tenisowych, zanim chwycisz za rakietę.
Wymagający sport
Trenowanie tenisa to ciągłe dążenie do doskonałości. Od dawna sport ten jest uważany za jeden z najbardziej wymagający pod względem mentalnym. Jednak narażenie na duże przeciążenia fizyczne i kontuzje pozostaje porównywalnie dużym problemem. Dobre wyniki i postępy zapewniają bowiem tylko kompleksowe treningi, oparte na zwiększaniu siły mięśni, szybkości i wydolności. Tak wymagające ćwiczenia, w połączeniu z dużą częstotliwością, nierzadko są powodem przeciążeń układu ruchu, kontuzji stawów czy nadwyrężeń mięśni. Unikanie urazów to kolejny aspekt, o który muszą więc zadbać tenisiści. Dużą wagę powinni oni przywiązywać do prawidłowej techniki wykonywania ćwiczeń i odpowiednio długich przerw na regenerację. Kolejną istotną kwestią jest dobór właściwego obuwia zapewniającego dobrą przyczepność i amortyzację oraz wybór nawierzchni w zależności od stopnia zaawansowania, rodzaju i długości treningu.
Najczęstsze kontuzje tenisistów
Niewątpliwie najczęstszą dolegliwością, na jaką narażeni są uprawiający tenisa, są zmiany chorobowe stawu łokciowego, czyli tzw. „łokieć tenisisty”. Pojawiające się przeciążenia powierzchni stawowych, przyczepów mięśni objawiają się nasilającym się w czasie treningu bólem łokcia i ograniczeniem zakresu ruchu. Kolejnym częstym urazem są również zwichnięcia stawu skokowego. Duża dynamika ruchów, wyskoki i skłony predysponują do naciągnięcia więzadeł czy naruszenia torebki stawowej, co skutkuje zaburzeniem stabilności stawu skokowego.
Kontuzjami, które mogą przytrafić się tenisistom i być naprawdę poważne w skutkach są uszkodzenia stawu kolanowego. Najczęściej dochodzi do nich w czasie szybkich zmian kierunku biegu, wypadów w bok, przód i tył. Skutki mogą być zróżnicowane – od zmian zapalnych elementów tworzących staw do naderwania/zerwania więzadeł i uszkodzenia łąkotek. Poważny uraz kolana wyklucza zawodnika z gry co najmniej na kilka miesięcy. Nie należy zapominać o kontuzjach barku powstających podczas dynamicznych ruchów kończyn górnych, np. podczas serwisu. Przeciążenia obręczy barkowej powodują ból oraz znacznie ograniczają siłę zagrywki.
Zwalczanie urazów w tenisie
Postępowanie w przypadku kontuzji tenisowych powinno być dostosowane do rodzaju oraz lokalizacji urazu. Nie należy bagatelizować znaków, które wysyła do nas przetrenowany organizm. Leczenie łagodniejszych kontuzji opiera się przede wszystkim na odciążeniu uszkodzonej okolicy, stosowaniu środków przeciwbólowych, przeciwzapalnych oraz postępowaniu przeciwobrzękowym. Obecnie na rynku dostępnych jest wiele stabilizatorów, plastrów dynamicznych, które zapewniają utrzymanie kończyny/stawu w prawidłowym ustawieniu (nie generującym przeciążeń) oraz bezpieczny zakres ruchu. Uszkodzenia więzadeł czy przyczepów mięśni, towarzyszące poważniejszym urazom, wymagają zwykle korekcji chirurgicznej oraz długotrwałej rehabilitacji, polegającej na wzmocnieniu naturalnych stabilizatorów.
Kiedy wznowić treningi tenisa po urazie?
Decyzja o powrocie do treningów po kontuzjach sportowych powinna być dobrze przemyślana. Nie należy wracać na kort z niezaleczonymi urazami. Warto zaufać swojemu organizmowi i wprowadzać wysiłek fizyczny stopniowo, nie robiąc niczego na siłę. Podjęcie zbyt szybko intensywnych treningów zwiększa ryzyko ponownego powstania urazu. Po bardziej rozległych uszkodzeniach, chęć kontynuacji treningów powinna zostać skonsultowana z lekarzem i poparta wynikami badań obrazowych, jak USG, RTG, TK. Specjalistycznej ocenie należy także poddać sprawność fizyczną kontuzjowanej okolicy. Do tego celu najlepiej sprawdzają się standaryzowane, obiektywne metody, jak np. testy Back in Action, w przypadku urazów kolana. Zyskują one ostatnio coraz większa popularność wśród sportowców, w tym także (pół)amatorów. Jest to zestaw kilku prostych ćwiczeń fizycznych, których wyniki analizowane są przez specjalny system. Na ich podstawie lekarz decyduje o bezpieczeństwie podjęcia wysiłku fizycznego. Ważna jest również współpraca z dobrym trenerem, który pomoże dostosować odpowiedni rodzaj, intensywność oraz częstość treningów w zależności od rozległości doznanych obrażeń.
